Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Oratio me istius philosophi non offendit; Non risu potius quam oratione eiciendum? Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Duo Reges: constructio interrete. Bork Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.

Iam argumenti ratione conclusi caput esse faciunt ea, quae perspicua dicunt, deinde ordinem sequuntur, tum, quid verum sit in singulis, extrema conclusio est.

Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae
dicas, ratione et arte distinguere.

Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi
et sententiae suae dicere.

At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.

Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Utilitatis causa amicitia est quaesita. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Satis est ad hoc responsum. Nemo igitur esse beatus potest. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.
Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.
Nihil illinc huc pervenit.
Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;
Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.
Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?

Bork: Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.
Non semper, inquam;: Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.
Sint ista Graecorum;: Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
Bork: Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando;

Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur, cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas.